słowa skierowane do najbliższego Boga

pamiętam chwile kiedy smażyłam naleśniki

od tygodnia nie było powodów do cichych dni

to dziwne ale one nie stwarzały przeszkód

w szykowaniu ulubionych potraw

automatycznie włączyłam telewizor

by zapełnić pusty pokój spokojnymi rozmowami

dolatywały do kuchni południowe wiadomości

trudno było uwierzyć w to co zobaczyłam

na pewien czas ucichły małe wojny

w miarę dobrze przechodziłam przez kolejne doświadczenia

powtórki z wieżami otwierały mi szeroko oczy

byłam wdzięczna za każdy kolejny dzień

dzisiaj mija jedenaście lat od tamtych wydarzeń

tobie pierwszemu powiem że odkąd przypomniało mi się

dlaczego chowam urazy do powiązań rodzinnych

nauczyłam się spać przy zgaszonym świetle

i nie smuci już tak bardzo fakt że nie mam do kogo pojechać

bo przecież to była twoja wola jak wiele innych

jeszcze ci zdradzę tajemnicę że wreszcie się wysypiam

samotnie prostując kołdrę

wtulona w poduszkę patrzę na ścianę

czuję się bezpiecznie

widząc że jesteś do niej przybity

bo cóż złego może mnie spotkać przy tobie